Helaas toch zelf moeten ondervinden,
één foutje, iets kleins vergeten, wordt groot en fataal.
Marter kon naar binnen om alles te verslinden,
nam meer dan alleen zijn avondmaal.
Wat een aanblik en wat een contrast,
geen vrolijke begroeting ’s ochtends,
maar levenloze karkassen,
bruut afgeslacht.
Maar daar in een hoekje bij ons huis,
zat een heel zielig kippetje.
Gewond en getraumatiseerd,
ze had het overleefd, maar dan echt op het nippertje.
Ook bij verschillende buren is het raak,
‘Marter teistert Langelille’
Een nieuwe krimi is in de maak.
Terwijl wij vredig liggen te slapen,
verandert onze tuin in een plaats delict.
Rovers sluipen rond en laten sporen na,
Zal ik hier ooit aan wennen, dat ik er niet meer van schrik?