Bij ons achter in de tuin,
zit stilletjes verscholen.
In een oude berk,
een Ransuil met twinkelende ogen.
Heel stil…..
je hoort haar niet.
Ook als ze rondvliegt,
is het puur het oog dat ziet.
Een paar keer per week,
kijk ik heel voorzichtig
naar dat lieve beestje in de boom.
Niet te vaak, want ze is best schichtig.
Dank U Heer voor dit mooie beest,
een roofdier waar wel elk muisje voor vreest.
Dat ze bij ons maar lang mag wonen
en ze ons met haar schoonheid mag belonen.