Wie verrast mij telkens weer,
in de vroege morgen
of juist ’s avonds laat?

Een geheel eigen wereld,
maar toch ook helemaal verbonden
met alles eromheen.

Zijn het de bloemen en de planten,
die met betoveren? Of juist
de diertjes met hun levendigheid
die het doen?

Het hele pakket samen in magisch
en raakt me elke keer opnieuw.

Ik hoef niet de hele wereld,
een klein stukje is genoeg;
Dat is mijn tuin
die begroet ik zo graag ’s ochtends vroeg.

Laat een reactie achter